Najaarsvergadering 3 oktober 2018 - Blog van Shosha Peersmann (promovenda Prinses Máxima Centrum)
Hoe creëer je visie? En waar staat het onderzoek binnen de psychosociale oncologie over 5, 10 of zelfs 15 jaar?
Tijdens de Najaarsvergadering van de KWF Werkgemeenschap Psychosociale Oncologie van 3 oktober bij het IKNL Utrecht kwamen deze thema's aan bod. Een goed moment om het veld vanuit een grotere context te bekijken. Wat willen we bereiken? Wat is daarvoor nodig? En moeten we vaker pauzeren? Een leuk en inspirerend thema wat zowel jonge onderzoekers, zoals mijzelf, als mid-career en senior onderzoekers aanspreekt. Want het omvat de essentie van ons werk: iets betekenen en het veld vooruitbrengen. Het werd een ochtend van terugblikken op hoe de psychosociale oncologie zich heeft ontwikkeld over de jaren, maar ook een ochtend van vooruitkijken naar de toekomst. De ochtend startte met prof. Phyllis Butow uit Sydney die virtueel vanuit Kopenhagen een overzicht gaf van de afgelopen jaren: van de psychoanalytici begin 20e eeuw tot aan eHealth en community care nu en in de toekomst. Na de vogelvlucht door het veld, interviewde Saskia Duijts virtueel Phyllis met vooraf ingestuurde vragen. Bij de vraag hoe je visie ontwikkelt, antwoordde Phyllis: ‘werken met mensen in het klinische veld, je aan te sluiten bij netwerken en verenigingen, oefenen met "ja" zeggen, ook bij out of de box voorstellen en door samen te werken’. Dit gaf ook enige reactie in de zaal, want af en toe pauzeren, hoe doe je dat eigenlijk in het drukke onderzoeksbestaan? Suggesties en strategieën waren: inplannen van onderzoeksgroep-overleggen zonder agenda, wandelen met onderzoeker-therapeut koppels, organiseren van een mindfulnessgroep voor PhD's of een schrijfweek met de hele onderzoeksgroep. Een leuke, hoe-creëer-je-pauze-voor-visie-brainstorm! In de duo-presentaties die volgden, nam prof. Anne Stiggelbout (LUMC) ons mee in de wereld van de medische besliskunde, waarna Marie-Anne Stam (UMCU) een voorbeeld gaf van een succesvolle beslissing-hulp gids bij prostaat kanker vanuit de Proteus-studie. De tweede duo-presentatie werd geopend door prof. Eveline Bleiker (AVL), die onlangs haar oratie hield. Ze vertelde over haar weg en werk binnen genomics. Daarbij zette ze een kanttekening bij "ja" zeggen, want het is voor visie ook belangrijk om focus te houden. Ook merkte ze terecht op dat hoe je visie ontwikkelt, best een moeilijke vraag is: "ik zit nooit mijn visie te ontwikkelen of zoiets". Maar sloot af met de visie-tip om vooral "voelsprieten in de patiëntenzorg" te houden. Die voelsprieten had Niki Medendorp (AMC) ook zeker met het COUNSEL-onderzoek naar communicatie in multipanel onderzoek. In het kader van de toekomst presenteerde KWF Kankerbestrijding haar toekomstverkenning op het gebied van 'Kwaliteit van Leven', waarvoor ze een extern predictie-bureau inschakelde. Een belangrijk thema voor 2030 wordt de toenemende grote groep survivors. Meer mensen zullen kanker overleven en leven met de gevolgen van kanker. Prof. Bregje Philipsen merkte na de presentatie op dat palliatieve zorg hier niet in terugkwam, maar zeker in de toekomst een rol zal spelen. Na dit kijkje in de toekomst splitsten we, na een snelle lunchbreak, op in de thema-groepen (o.a. vermoeidheid, cognitie, patiëntcommunicatie) om na te denken over 3 belangrijke vragen: Waar wil je staan over 15 jaar? Wat is daarvoor nodig (mijlpalen)? En welke acties moet je daarvoor ondernemen? Dit onderdeel van het programma was heel waardevol en bracht ons echt in gesprek. Samenwerking werd bijvoorbeeld in de vermoeidheidsgroep een van onze doelen om de 15-jaar mijlpalen te bereiken. Maar ook integratie van de psychosociale oncologie in zowel de psychologie als geneeskundeopleiding en herregistratie, aandacht voor preventie, leefstijl, fundamenteel onderzoek, patiëntidentificatie en vele andere doelen. Zo creëerden we samen, door in gesprek te gaan, visie in één ochtend, zonder al te veel te hoeven pauzeren. |